1e lezing: Jes.2,1-5
Tussenzang: ps.122,1-9  
2e lezing: Rom.13,11-14
Evangelie: Mt.24,37-44

Wees alert op wat echt belangrijk is 

Weest waakzaam! Zo worden wij op deze eerste zondag van de Advent uitgenodigd om deze heilige tijd binnen te gaan. Het woord Advent betekent letterlijk ‘komst’: wij zien uit naar de komst van onze Heer.

Allereerst bereiden wij ons voor op het feest van zijn geboorte in Bethlehem, maar tegelijk leven wij in verwachting van zijn wederkomst aan het einde der tijden. Deze dubbele dimensie, terugkijken naar de geboorte en vooruitzien naar de wederkomst, maakt de Advent tot een bijzondere tijd. Het is een tijd van inkeer, maar ook van hoop. Het is een tijd van stilte en bezinning, maar ook van vreugde en verlangen. In de eerste lezing horen wij de profeet Jesaja, die een visioen kreeg van een toekomst vol licht: “Huis van Jakob, kom, laten wij wandelen in het licht van de Heer!”

Deze woorden klinken ook voor ons, hier en nu. Want wie van ons kent niet de ervaring van duisternis? Dat kan de duisternis van de zonde zijn, wanneer wij tekortschieten tegenover God en de naaste. Het kan de duisternis zijn van ziekte, van pijn en lijden, van zorgen in het gezin, of van het gevoel dat je er helemaal alleen voor staat. En toch midden in die duisternis klinkt de uitnodiging: Wandel in het licht van de Heer. Het is Gods licht dat sterker is dan elke vorm van duisternis.

De apostel Paulus sluit hierbij aan in de tweede lezing. Hij zegt: “De nacht loopt ten einde, de dag breekt aan. Laten wij ons ontdoen van de werken der duisternis en ons omgorden met de wapens van het licht.” Paulus herinnert ons eraan dat wij niet passief mogen wachten. Advent is geen tijd van stilzitten en afwachten, maar een actieve tijd van voorbereiding. Hij nodigt ons uit om keuzes te maken: afleggen wat ons bindt, wat ons gevangen houdt in gemakzucht of zonde, en ons kleden met Christus. Dat betekent dat wij ons laten omvormen door Hem, dat wij ons hart openen voor zijn genade.

De Heer kent ons en bemint ons. Daarom horen wij in het evangelie de oproep: “Weest waakzaam.” Waakzaam zijn betekent niet angstig of gespannen leven, maar alert zijn op wat werkelijk belangrijk is. Het is het verschil tussen oppervlakkig leven en bewust leven. Denk aan een ouder die ’s nachts waakt bij een ziek kind, of iemand die met liefde zorgt voor een zieke partner. Dat is waakzaamheid: liefdevolle aandacht voor de ander. Zo nodigt Jezus ons uit om met liefde en vertrouwen uit te zien naar zijn komst.

Laten wij daarom deze adventstijd benutten om dichter bij Hem te komen: door wat meer tijd te nemen voor gebed, door het Woord van God te lezen, of door een concreet gebaar van naastenliefde te stellen. Kleine stappen op de weg van het licht maar juist die kleine stappen openen onze harten voor Christus. Want wij weten: de Heer zelf komt ons tegemoet, om met ons te zijn en ons zijn barmhartigheid te schenken. Moge dit licht ons leiden op de weg van bekering, zodat wij trouw blijven aan Hem die komt: Jezus Christus, onze Heer en Verlosser.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie