1e lezing: Hand.14,21-27  
Tussenzang: ps.145,8-13ab  
2e lezing: Apok.21,1-5a
Evangelie: Joh.13,31-33a.34-35  

 Een nieuw gebod: liefhebben

“Een nieuw gebod geef Ik u”, zegt Jezus. “Heb elkaar lief zoals Ik u heb liefgehad, zo moet gij elkaar liefhebben.” De liefde waar Jezus over spreekt is niet de romantische liefde, prima op z’n tijd, en ook niet de oppervlakkige en gemakkelijke liefde die alles goed vindt onder de noemer: iedereen moet het zelf maar weten.

Nee, de liefde waar Jezus op doelt, gaat verder, dieper en omvat de hele persoon waardoor hij vrij wordt. Niet vrij van maar vrij voor. Vrij van hart om alleen dat te doen wat God aangenaam is en goed is voor anderen. Dat is geen gemakkelijke en oppervlakkige liefde. Het is liefde die pijn doet. Daar schrikken we van en voelen ons overvraagd en dat zijn we ook als we het zonder Jezus’ hulp proberen. Hij is onze voortdurende betrouwbare vraagbak en toeverlaat om het doel van het zelf loslaten te bereiken, zodat je werkelijk vrij van hart wordt en de weg van de liefde kunt gaan zoals Hij die is gegaan.

We zijn er een heel leven mee in de weer. Alleen God zal oordelen over deze weg, maar we moeten wel proberen ons er zelf rekenschap van te geven. Wat mooi dan dat we hier kunnen zijn om op deze levensweg gesterkt te worden. Vieren we dankbaar eucharistie om te gedenken, te danken en te doen wat Jezus ons heeft voorgeleefd.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie