1e lezing: Hand.12,1-11
Tussenzang: ps.34,2-9
2e lezing: 2 Tim.4,6-8.17-18  
Evangelie: Mt.16,13-19  

De rots als fundament

De keuze van een nieuwe directeur vraagt om zorgvuldigheid. Want je vertrouwt een onderneming niet zomaar aan de eerste de beste toe. Het gaat tenslotte om de toekomst van het bedrijf. En wat doet Jezus nou? Hij begint met de stichting van de Kerk en wil die Kerk over de hele wereld verspreiden. En dan wil Hij de leiding toevertrouwen aan Petrus. Is dat niet een beetje lichtzinnig?

Jezus noemt hem een rots. Maar hoe zwak en onbestendig toont Petrus zich? Hij verloochent Jezus. Noem je dat rotsvast, die kleingelovige en twijfelende Petrus bij het wandelen over het water? En als Petrus Jezus van de weg van het lijden wil afhouden, noemt Jezus hem toch satan. En deze Petrus toont zich een meester in het schipperen tussen Joden en heidenen, zodat Paulus hem openlijk terecht wijst. Als wij de keuze hadden moeten maken... zou het dan Petrus zijn geworden?

Het evangelie maakt ons duidelijk waar het in de Kerk eigenlijk om gaat. Jezus weet dit allemaal van Petrus, en toch valt zijn keuze op hem. Waarom? Het ambt van Petrus steunt op het vertrouwen in God en in Jezus, niet op de overtuiging dat hij zelf uit eigen kracht het Rijk van God kan opbouwen en het voortbestaan van de Kerk kan garanderen. Zolang de Kerk bestaat, heeft men ook haar ondergang voorspeld. Nero en andere Romeinse keizers hebben geprobeerd haar met geweld uit te roeien. In de middeleeuwen en tijdens de Franse Revolutie heeft men het geprobeerd met verstandsargumenten. In onze tijd wil men de Kerk laten uitsterven, omdat haar tijd voorbij zou zijn.

Petrus en zijn opvolgers, de pausen, ook zij waren mensen met hun goede kanten en hun fouten. En toch heeft dit niet de ondergang van de Kerk gebracht. Omdat de Kerk niet gebouwd is op mensen. God heeft zijn Kerk alles gegeven wat ze nodig heeft, zolang zwakke mensen hun begrensde krachten ter beschikking stelden aan God. Daar ligt hun kracht, zoals bij onze huidige paus. De Kerk is op Christus gebouwd en Petrus en zijn opvolgers zijn een rots, zolang zij Christus als maatstaf nemen en zich laten leiden door zijn evangelie.

We kunnen ons geen Kerk uitzoeken zoals ze ons het beste uitkomt, want we kunnen ons geen Christus uitzoeken zoals hij ons het beste uitkomt. En we kunnen wel een heleboel kritiek uitoefenen op de Kerk, maar het zou beter zijn als wij zelf Christus meer tot maatstaf van ons leven zouden maken en vandaaruit ons voor de Kerk zouden inzetten en haar bedienaren zouden ondersteunen. Zo bouw je mee aan de Kerk van Christus.

We zouden ons meer bewust moeten maken dat het om de Kerk van Jezus gaat. Hij is uiteindelijk de rots. Op Hem is zij uiteindelijk gebouwd. Als wij Hem er uit weg nemen en onze eigen Kerk willen maken, dan zal zij instorten. Maar als we Hem steeds tot fundament van ons leven en van de Kerk maken, dan zijn wij en is onze Kerk op de rots gebouwd en dan zullen de poorten der hel ons en haar nooit overweldigen.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie