1e lezing: Hand.2,1-11
Tussenzang: ps.104,1ab.24ac.29bc 31.34
2e lezing: 1 Kor.12,3b 7.12-13 of Rom.8,8-17
Evangelie: Joh.20,19-23 of Joh.14,15-16.23b-26

Geef de geest de ruimte

Een grote vreugde is ons vandaag ten deel gevallen. We mogen ons opnieuw stellen onder de nederdaling van de Heilige Geest. Het is de Geest die levend maakt. Zonder de Heilige Geest in ons leven is ons leven werkelijk dood. We zijn dan niet lichamelijk dood, maar in wezen zijn we echt beklagenswaardig, wanneer we niet leven naar de Heilige Geest. Uiterlijk leven we misschien wel zo, maar in hoeverre zijn we werkelijk doordrenkt van zijn Geest? Ons geloofsleven kan zo gemakkelijk een sleur worden. We zeggen onze gebeden netjes op, we gaan naar de kerk, maar is ons hart echt bij de Heer? Hoe heeft de liefde Gods in ons zijn uitwerking?

De Heilige Geest kan ons juist helpen om die weg van heiligheid te gaan. Hij staat klaar om die genade te schenken. Wij christenen zouden het verschil moeten uitmaken in deze goddeloze wereld die alleen maar vervuld is van zichzelf. De economie moet 24-uur/7 dagen in de week draaien. Lege en zinloze praatprogramma’s vullen onze media en de films op de televisie en streamingdiensten zijn gevuld met een moraal waarin alles moet kunnen en normaal moet worden gevonden. Als je je daarvan afkeert, word je als een zonderling beschouwd, als een wereldvreemde. We leven toch in de 21e eeuw, wat wil je nog meer?

De vrijzinnigheid en de moraal van deze tijd zijn niet die van ons christenen. Wij christenen zijn geroepen tot een leven in zuiverheid, in trouw, in een los-van-de-wereld, maar wel in de wereld. We moeten goed letten op de tekenen van deze tijd en daar onze ruggen rechten waar er situaties zijn die tegengesteld zijn aan de liefde, zoals die door de Heilige Geest in onze harten is uitgestort. Steeds weer moeten we de moed hebben om ons te zuiveren van al die besmettingen. Wij christenen zijn niet volmaakt en we moeten ons steeds rekenschap geven van onze navolging van Jezus, van onze kruis offerende liefde. Dat is een opgave voor heel ons leven, dag-in dag-uit, bij het opstaan en bij het naar bed gaan, dat is onze 24-uurs economie. Een economie die vervuld is van de heiligheid en de liefde. Dat is onze levensopgave, waarvoor we juist de Heilige Geest bitterhard nodig hebben.

Op eigen kracht kunnen we dat op geen enkele manier, dat loopt op niets uit, hoe goed de initiatieven wellicht bedoeld zijn. Zonder de Heilige Geest zijn wij levenloze wezens. Laten we het hoogfeest van Pinksteren aangrijpen om ons opnieuw te laten omhullen door de Heilige Geest. Neem de tijd om je terug te trekken naar je binnenkamer en daar stil te worden in ontvankelijkheid voor de heilige Geest. Geef de Geest de ruimte, geeft de Geest een kans om te bouwen aan een nieuwe aarde, aan een nieuwe aarde in ons leven, in onze gezinnen, in onze (parochie-) gemeenschappen, in onze wereld.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie