Na jarenlange edities van WJD@HOME organiseert het jongerenpastoraat van de Nederlandse Kerkprovincie voortaan een nieuwe activiteit: het Jong Katholiek Weekend. Het eerste weekend onder deze naam wordt gehouden van 23 tot en met 25 januari in Het Woldhuis in Apeldoorn met onder anderen de nieuwe bisschop van Groningen-Leeuwarden, Mgr. Ronald Cornelissen.
Terug naar huis
De echte laatste dag van de jongerebedevaart begon met de H. Mis in Mont Sainte-Odile met het feest van de gedaanteverandering van de Heer. Kapelaan John wees er in zijn preek op dat de deelnemers aan de bedevaart zich ook op een berg bevinden, de Mont Sainte-Odile, dat eigenlijk de gehele reis voor hun een bergervaring is, en dat ook zij na vandaag weer af moeten dalen naar de aarde, naar het gewone leven. En dat is best moeilijk! Zij zouden ook het liefst willen dat we steeds in zo'n sfeer van vriendschap en verbondenheid kunnen blijven. Maar iedereen gaat weer op pad in ons leven als pelgrims van hoop!
De reis is afgesloten op de mooie plek van Mont Sainte-Odile met een evaluatie in de doelgroepen en een wandeling over de berg. Rond 18.00 uur was de bus met de jonge pelgrims terug in Maastricht. Mgr. Jan Vries heeft hen daar in de basiliek van O.-L.-V Sterre der Zee de pelgrimszegen bij terugkeer gegeven. Samen hebben de deelnemers God gedankt voor deze mooie reis en Moeder Maria voor haar voorspraak. Als allerlaatste afsluiting werd er samen gegeten, Italiaanse pasta (om het niet af te leren), een gift van het lokale Italiaans restaurant. Na innig afscheid genomen te hebben, is ieder weer huiswaarts gegaan.
Reactie van de jongeren: “Na een zeer korte nachtrust besloot een klein groepje pelgrims vroeg op te staan om te genieten van de zonsopgang op Mont Sainte-Odile en om een vroege ochtendwandeling te maken. Het luxe Franse ontbijt ging daarna makkelijk naar binnen! Daarna hadden we onze laatste gezamenlijke viering, waarna we onze tassen pakten, een laatste gesprek met onze deelgroep hadden en in de bus sprongen. Ideaal om nog wat bij te slapen, een laatste keer een diep gesprek te houden en te frisbeeën in de pauze. We kwamen rond etenstijd aan in Maastricht, waar we met z'n allen genoten een heerlijke (hoewel Nederlandse) pasta. En toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen... maar gelukkig gaan we niet alleen naar huis. We hebben genoeg souvenirs, nieuwe vriendschappen en herinneringen om op terug te kijken!”
lore.jpg)
