1e lezing: Jes.25,6a.7-9
Tussenzang: ps.27,1.4.7.8b.9a.13-14   
2e lezing: Rom.5,5-11   
Evangelie: Joh.11,17-27 of 21-27  

(meer keuzes mogelijk)

Bid voor de overledenen

Allerzielendag is gewijd aan het gebed voor alle gestorvenen. Wij, christenen geloven dat we na onze dood het eeuwige leven kunnen hebben bij God. Jezus heeft daartoe de hemel voor ons geopend. Daarom kunnen wij na onze dood deelgenoten zijn van het gezelschap der heiligen en Onze-Lieve-Heer zien van aangezicht tot aangezicht.

De ‘Visio beatifica’ (de zaligende aanschouwing) is dus het doel van ons christenen. Maar daar hebben wij een zuiver en rein hart voor nodig. Zo zegt Jezus: “Zalig die zuiver zijn van hart, want zij zullen God zien.” Daarom is het belangrijk dat wij een zuiver hart hebben om de hemel binnen te gaan en Onze-Lieve-Heer te omarmen.

Vanwege onze zwakheden maken wij bewust of onbewust veel fouten in ons aardse leven. Deze dingen maken onze harten vaak onzuiver en verhinderen ons om na onze dood de hemel binnen te treden. Als wij binnen willen gaan, hebben wij hiervoor de barmhartigheid van God nodig. Volgens ons katholieke geloof mogen wij nog een proces van loutering en groei ondergaan, dat wij het vagevuur noemen.

Na onze dood kunnen wij jammer genoeg niet meer voor onszelf bidden of vergeving vragen. De enige optie is dat onze dierbaren voor ons bidden en vergeving vragen voor onze fouten door misoffers op te dragen. Daarom worden er vaak missen opgedragen en wordt er voor onze dierbare overledenen gebeden. Bijvoorbeeld de uitvaartmis zelf, de zeswekendienst, de dagelijkse of zondagse Mis met de intenties voor de overledenen en in het bijzonder één keer per jaar zoals vandaag de allerzielenmis.

Het gedenken van de overledenen in de heilige Mis is op de eerste plaats een teken van ons geloof in de verrijzenis. Als wij bidden: “Gedenk, Heer, onze broeders en zusters die ons in geloof zijn voorgegaan”, en dan eerbiedig die namen uitspreken, dan is dat het teken van ons geloof dat zij leven bij Onze-Lieve-Heer. Monica, de moeder van heilige Augustinus zei op haar sterfbed tegen hem: “Begraaf mijn lichaam maar waar je wilt. Maak je daarover geen zorgen. Dit alleen vraag ik je: waar je ook bent, gedenk mij aan het altaar.” Deze laatste wens van zijn moeder heeft blijkbaar een diepe indruk op hem gemaakt. Hij dacht altijd aan zijn moeder in de heilige Mis en droeg het misoffer voor haar op.

Ook wij kunnen in alle heilige Missen voor onze dierbare overledenen bidden en voor hen de heilige Mis opdragen. Het is eigenlijk onze taak om voor onze dierbare overledenen te bidden dat ze allemaal bij Onze-Lieve-Heer zullen zijn. “Geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in geen mensenhart is het opgekomen, wat God bereid heeft voor hen die Hem liefhebben.”

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie