1e lezing: 2 Sam.5,1-3
Tussenzang: ps.122,1-5  
2e lezing: Kol.1,12-20
Evangelie: Lc.23,35-43  

Gods rijk groeit

Bij het horen van het woord ‘koning’ denken we wellicht spontaan aan onze koning Willem-Alexander of aan de Belgische koning Filip. Maar niet spontaan aan Jezus. We kunnen niet zeggen dat Hij zich koninklijke allures heeft aangemeten. Uitgerekend het evangelieverhaal van zijn kruisdood wordt gelezen op het feest van Christus Koning. Een verrassing die te denken geeft.

Eén keer maar heeft Jezus gezegd dat hij koning was, en dan nog niet uit eigen beweging, maar omdat Pilatus het Hem vroeg. Misschien heeft Pilatus gedacht: nu heb ik Hem! Maar hij vergiste zich. Jezus nuanceerde: ja, koning ben ik, maar mijn koningschap hoort niet bij deze wereld (Johannes 18,36).

Het feest van vandaag is niet dat van ‘Jezus koning’. De huidige feestdag heet: ‘Christus koning’. We vieren dat de gekruisigde Jezus thans de verheerlijkte Christus is, die deelt in de koninklijke heerschappij van God. Wat vandaag aan het einde van het liturgische jaar wordt gevierd, is ons vertrouwen dat eens volledig vervuld zal worden wat wij christenen bidden in het Onze Vader: “Uw Rijk kome, uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel.”

We kijken vandaag als het ware de toekomst in. We geven uitdrukking aan onze hoop dat de gerechtigheid van Gods Rijk aan het komen is. We laten ons niet overmannen door pessimisme over alles wat verkeerd loopt in deze wereld. We sluiten het kerkjaar af door te vieren dat het onder de mensen aan het groeien is, het rijk van God, op veel plaatsen, onmerkbaar misschien, maar onweerstaanbaar, als talrijke mosterdzaadjes, als stukjes gist die deeg doen rijzen. Het is aan het groeien overal waar mensen gerechtigheid doen, op welke bescheiden schaal ook, waar vrede wordt gesticht, hoe broos misschien ook, waar vergiffenis wordt gevraagd en gegeven, waar schuld wordt uitgewist en mensen zich met elkaar verzoenen.

Tekst: Bezinning op het Woord, inleidende teksten bij de dagelijkse liturgie